Symposium Psychiatrie en Film -  Der Mensch ist was er Ißt – 17 oktober 2024

Lezing: Onlosmakelijke smaak, over The Old Oak

Tijdens dit symposium sprak ik over de verbindingskracht van eten in relatie tot geheugen, identiteit en trauma. In mijn lezing besprak ik hoe smaak, geur en kleur van voedsel diep verankerd zijn in ons autobiografisch geheugen en gevoelens van vertrouwdheid, verbondenheid en culturele eigenwaarde kunnen oproepen.

Aan de hand van de film The Old Oak verkende ik hoe gezamenlijk eten een brug kan vormen tussen herinnering en herstel, en hoe dit proces van ‘voedselnostalgie’ ook therapeutisch betekenis kan krijgen bij de behandeling van intergenerationeel trauma en ontheemding.

Studiedag NVPP – In relatie tot trauma

Pakhuis de Zwijger, Amsterdam – 1 november 2024

Lezing: Gespleten zelf, gebarsten werkelijkheid

In deze lezing besprak ik de complexe innerlijke dynamiek van kinderen van ontheemde ouders. Hun trauma is bij uitstek relationeel — geworteld in verlies, loyaliteit en verscheurde hechting tussen werelden die elkaar soms tegenspreken.

Ik ging in op hoe deze spanning de ontwikkeling van identiteit en persoonlijkheid beïnvloedt, en hoe psychotherapie ruimte kan scheppen om de gefragmenteerde ervaringen te verbinden tot een samenhangend zelf.

Voorjaarscongres NVvP – State of the Art: Anders in de psychiatrie

MECC Maastricht, 9–11 april 2025

Lezing: Ik, de Ander en “othering” in het huidige politieke klimaat

In deze lezing onderzocht ik hoe het huidige maatschappelijke en politieke klimaat — gekenmerkt door oorlog, polarisatie en verharding — ons mensbeeld beïnvloedt.

Ik besprak de manier waarop ‘othering’, het proces van vervreemding en onderscheid tussen ‘wij’ en ‘zij’, doorklinkt in de samenleving én in de behandelkamer.

Vanuit de transculturele psychiatrie en de psychoanalyse reflecteerde ik op wat het betekent om de ander te blijven zien als mens, juist in tijden van verdeeldheid.

6e Singer Symposium – Erfenissen van het verleden

Singer Laren, 27 november 2023

Lezing: Het verleden en de ontheemde – wanneer geschiedenis en geografie meereizen

In deze lezing ging ik in op hoe het verleden zich verankert in de levens van ontheemden — niet alleen in de tijd, maar ook in de ruimte die zij achterlieten.

Voor de eerste generatie valt het breekpunt van ontheemding vaak nog te lokaliseren, maar voor de volgende generaties wordt de opgave complexer: zij moeten uit losse fragmenten en overgeleverde verhalen een samenhangend narratief vormen om zichzelf te begrijpen.

Ik besprak hoe dit proces van reconstructie essentieel is voor identiteit, continuïteit en psychisch herstel.